Fibroz kıkırdak, vücutta önemli taşıyıcı ve destekleyici işlevler üstlenen hayvansal bir dokudur. Kemik dokudan daha yumuşak ve esnek bir matrise sahip olan bu doku, damar içermez ve kıkırdak hücreleri bu matristen madde alışverişi yapar. Kıkırdak dokusu eklemlerde, göğüs kafesinde, kulakta, burunda, boğazda ve omurlar arasındaki disklerde bulunur. Üç ana kıkırdak türü vardır: elastik kıkırdak, hiyalin kıkırdak ve fibroz kıkırdak.

Fibroz kıkırdak özellikle yüksek gerilme direnci ve sert destek gereken yerlerde bulunur. Omurgalar arasındaki intervertebral disklerde, tendon veya ligamentlerin kemiklere birleşme noktalarında, kalça ve pelvis kemikleri arasında yer alır. Fibroz kıkırdak, yoğun kıkırdak doku ile hiyalin kıkırdak doku arasında bir karakter taşır.

Fibroz kıkırdak, bol miktarda kolajen lifler içerir ve bu nedenle oldukça dayanıklıdır. Yapısında sıkı bağ dokusu ile hiyalin kıkırdak dokusu arasında bir geçiş tipi olarak sınıflandırılabilir. Amorf maddesi fazla değildir ve tam anlamıyla bir perikondriyum içermez.

Fibroz kıkırdak hücreleri ikili veya tekli gruplar halinde bulunur ve doku H.E. ile asidofilik boyanır. Bunun nedeni yapısındaki çok miktarda ve kalın tertiplenmiş kolajenlerdir. Bu kolajenler gerilmeye karşı oldukça dirençlidir. Omurlar arasındaki diskler, omurlardaki kemikler arasında sağlam bağlarla tutunmuş disklerdir ve bu bağlar fibroz kıkırdak yapısındadır. Diskler iki kısımdan oluşur ve omurların hareketleri sırasında oluşan sürtünmeyi ve buna bağlı bozuklukları azaltarak omur kemiklerini korurlar. Fibroz bir bağ dokusu kılıfı ile sarılmıştır. Bu dokuda kıkırdak hücreleri az, kolajen lifler ise oldukça fazladır. Basınç ve çekmeye karşı dayanıklıdır.

Köprücük kemiği gibi kemiklerin eklem yaptığı yerlerde ve omurlar arasındaki disklerde fibroz kıkırdak bulunur. Bu kıkırdak türü, yüksek gerilime ihtiyaç duyulan veya sert destek gereken yerlerde, kalça ve pelvis kemikleri arasında, omurgalar arasındaki disklerde ve tendonların kemiklerle birleşim yerlerinde bulunur.

Fibroz kıkırdak, yoğun kıkırdak doku ve hiyalin kıkırdak arasında bir yapıdadır. Fibröz (Lif dokusu), synovial ve kartilaginöz eklemler olarak sınıflandırılır. Fibroz kıkırdağın bulunduğu eklemler kartilaginöz sınıfına girer. Kartilaginöz eklemler, eklem yüzeylerinin kıkırdak ile örtülü olduğu ve sınırlı hareketler yapabilen eklemlerdir. İçerdikleri kıkırdak tipine göre ikiye ayrılır: Synchondrosis ve Symphysis.

Synchondrosis, kemiklerin hiyalin kıkırdakla birleştiği eklem tipidir ve primer kartilaginöz eklem olarak adlandırılır. Bu eklemler genellikle gelişme döneminde görülür ve erişkin dönemde kemikleşir. Örnek olarak, uzun kemiklerin epifiz ve diafiz bölümleri arasında yer alan ve kemiklerin büyümesine yardımcı olan kartilaginöz epifiz plağı verilebilir. Kemik büyümesi tamamlandığında epifiz plağı kemikleşir. Vücutta sınırlı sayıda kalıcı olan Synchondrosis eklem örneği, birinci kaburgayı göğüs kemiğine bağlayan kaburga kıkırdağıdır.

Symphysis, sekonder kartilaginöz eklem olarak da bilinir ve kemikler fibroz kıkırdak veya fibroz doku aracılığıyla birbirine kuvvetli bir şekilde bağlanmıştır. En tipik örnek, omurlar arasındaki diskler aracılığıyla birbirine bağlanmış omurgadır. Ayrıca, çatıkemiği arasındaki symphysis pubis ve yeni doğan bebeklerde alt çenenin sağ ve sol yarımlarının birleştiği symphysis menti de bu grup eklemler arasında yer alır.